Een van de mooie onderdelen van het smeedvak is het wagensmeedwerk.
Ik kwam hiermee in aanraking doordat ik samenwerkte met Krijn van Zee, een smid die vele wagens heeft voorzien van het benodigde ijzerwerk.
Stap voor stap leerde ik van hem het hoe, wat en waar van de boerenwagens, de brik en de sjees.
Af en toe bouwden we een nieuw rijtuig maar meestal was het reparatie of restauratie.
Het stellen van veren, richten van assen of hele frames die door een ongeluk krom waren getrokken.
Iets dat mij nooit verveeld is het leggen van wielbanden.
Om te zorgen dat het houten wagenwiel zijn stevigheid krijgt wordt er een ijzeren band omheen gelegd.
De band wordt in eerste instantie kleiner gemaakt dan het wiel.
De ijzeren hoepel wordt in het vuur roodheet gemaakt zodat hij uitzet en om het wiel past.
Als de band goed om het wiel ligt is het natuurlijk zaak om het hete ijzer snel te koelen met water zodat het hout niet verbrandt.
Elk wiel is weer anders, licht of zwaar, oud of nieuw, recht of parapluvorm.
Het kost dan ook heel wat jaren om goed te leren inschatten hoeveel je de band kleiner kan maken dan het wiel.
Elke keer geeft het weer een grote voldoening om het wiel op de grond te laten stuiteren en te horen dat het een massief en sterk geluid geeft.
Meer foto’s van wagensmeedwerk vindt u hier.